Çocuklarda teknoloji bağımlılığı nedenleri
Son yılların sorunu çocukların gençlerin teknolojiye bağımlılığı. Hepimizin çocuğu, kardeşi arkadaşı hatta kendisi teknoloji ile bağımlılığı ile karşı karşıya. Elimizde telefon kimseyle konuşmayız onunla takılırız.
Bir eve misafirliğe gittim. Odada 6 kişi var, hepsi elinde telefon onunla oynuyor. Kimse konuşmuyor. Güya misafirliğe gittik. Herkes kendi halinde. Evden de sohbet edebilirdik. Hem en azından birşeyler yazar konuşurduk. :)
Bunun nedenlerine baktığımızda karşımıza birkaç ana sebep çıkıyor.
İlk olarak biz teknolojiye sonradan kapıldık ve doğruyu yanlışı, durma noktasını bilemiyoruz. Aşırı şekilde meraklıyız fuzuli (çoğu) işlere. Neymiş acaba o nereye gitmiş, acaba ne paylaşmış?
Hadi biz biraz kendimizi kontrol edebiliriz yetişkin olarak. Asıl önemli olan çocuklarımız. Onları nasıl uzaklaştırabiliriz teknolojik aletlerden? Bunun için ne yapabiliriz?
Aslında yapmamız gereken öyle zor bişey değil. Azıcık ilgi ile bundan kurtulabiliriz. Dikkat ederseniz aillerde 1, 2 çok az da olsa 3 ve fazlası çocuk var. Bu ailelerde anne çalışır, baba çalışır. Eve yorgun gelirler. Kız hadi anne oynayalım der. Anne "Şu yemeği yapayım sonra oynarız." der. Yemek biter hadi yiyelim. Yine oyun yok. Bulaşıklar var yine oyun yok. Sonra en sevdiğim film var yine oyun yok. Şimdi uyku vakti geldi yarın oynarız. :( :(
Baba o da farklı değil. Çocuk: "Hadi baba oyun oynayalım.", "Hadi şu arabayı gezdirelim.", "Hadi şunu yapalım." der. Baba: "Çok yorgunum yemeği yiyelim sonra bakarız. ". Yemek biter "Çayı içelim oynarız.", "Yahu unuttum maç vardı bu akşam onu izleyelim sonra söz oynarız. ". Baba maçı izlerken çocuk ne yapacak? Tabiki kendini birşeylerle avutacak. Hatta baba telefonunu verecek ona "maç bitene kadar sen bununla takıl". Maç bitti. çocuğun uykusu geldi. Noldu oyun? Hayal oldu.
Hatta daha da vahimi var. Anne çocuğu televizyonun başında bırakıyor. Oğlum sen burda reklamları izle ben arkadaşlarımla biraz sohbet edeyim. Sen bizi rahatsız etme. (Tam bunu demiyor ama amaç bu değil mi?). Zaten reklamların albenisi çok fazla. Hemen kapılıyorlar. Kendinden geçiyorlar.
Sonraları ellerine birer tablet veriliyor. "Benim az işim var sen bununla oyna". Böyle zaman geçiyor. Birkaç ay veya yıl sonra evde tabletler konuşuyor, TVler konuşuyor, telefonlar konuşuyor ama insanlar konuşmuyor. Çocuk tabletin başında belki de hiç tanımadığı arkadaşları ile sohbet ediyor. resim/ video paylaşıyor. Olur olmaz sitelere giriyor. Olur olmaz şeylerle beynini dolduruyor. Geceleri rüyalarına giriyorlar. Bazen korkup kalkıyorlar.
Sonra da annesi, babası gidiyor psikoloğa yardım almak için. Neymiş? Çocuğumda teknoloji bağımlılık yaptı. Tıpkı tütün gibi. Psikolog dinler aileyi. Bazen verir 1-2 ilaç sakinleştirici gönderir. Bazen de siz biraz daha para harcayın der gibi seansları uzatır.
Ah be arkadaş! Asıl senin psikoloğa ihtiyacın var çocuğunla ilgilenme onu başıboş bırak sonra onu esir alsın teknolojik aletler, sen de başla hayıflanmaya.
İş işten geçmeden çocuklarınıza zaman ayırın. Onlar TV'nin veya tabletin arkadaşlığını istemez eğer siz onlarla ilgilenirseniz. Eğer ille de kullanmak istiyorsanız beraber kullanın. Çocuğunuz sizinle olsun. Yemek mi yapacaksınız beraber yapın, biraz işe eğlence katın ilgisini çeksin. Bulaşık mı yıkayacaksınız bırakın o da yıkasın ellerini suya soksun oynasın. Emin olun daha çok zevk alacaktır.
Film mi izleyeceksiniz? beraber izleyin. Maç mı izleyeceksiniz beraber izleyin. Beraber sevinin. Eğer bunları yapamıyorsanız çocuğunuza yakın yaşta birkaç kardeş daha yapın. Çünkü tek başına büyüyen çocuğun arkadaşı annesi babasıdır.
Bir eve misafirliğe gittim. Odada 6 kişi var, hepsi elinde telefon onunla oynuyor. Kimse konuşmuyor. Güya misafirliğe gittik. Herkes kendi halinde. Evden de sohbet edebilirdik. Hem en azından birşeyler yazar konuşurduk. :)
Bunun nedenlerine baktığımızda karşımıza birkaç ana sebep çıkıyor.
İlk olarak biz teknolojiye sonradan kapıldık ve doğruyu yanlışı, durma noktasını bilemiyoruz. Aşırı şekilde meraklıyız fuzuli (çoğu) işlere. Neymiş acaba o nereye gitmiş, acaba ne paylaşmış?
Hadi biz biraz kendimizi kontrol edebiliriz yetişkin olarak. Asıl önemli olan çocuklarımız. Onları nasıl uzaklaştırabiliriz teknolojik aletlerden? Bunun için ne yapabiliriz?
Aslında yapmamız gereken öyle zor bişey değil. Azıcık ilgi ile bundan kurtulabiliriz. Dikkat ederseniz aillerde 1, 2 çok az da olsa 3 ve fazlası çocuk var. Bu ailelerde anne çalışır, baba çalışır. Eve yorgun gelirler. Kız hadi anne oynayalım der. Anne "Şu yemeği yapayım sonra oynarız." der. Yemek biter hadi yiyelim. Yine oyun yok. Bulaşıklar var yine oyun yok. Sonra en sevdiğim film var yine oyun yok. Şimdi uyku vakti geldi yarın oynarız. :( :(
Baba o da farklı değil. Çocuk: "Hadi baba oyun oynayalım.", "Hadi şu arabayı gezdirelim.", "Hadi şunu yapalım." der. Baba: "Çok yorgunum yemeği yiyelim sonra bakarız. ". Yemek biter "Çayı içelim oynarız.", "Yahu unuttum maç vardı bu akşam onu izleyelim sonra söz oynarız. ". Baba maçı izlerken çocuk ne yapacak? Tabiki kendini birşeylerle avutacak. Hatta baba telefonunu verecek ona "maç bitene kadar sen bununla takıl". Maç bitti. çocuğun uykusu geldi. Noldu oyun? Hayal oldu.
Hatta daha da vahimi var. Anne çocuğu televizyonun başında bırakıyor. Oğlum sen burda reklamları izle ben arkadaşlarımla biraz sohbet edeyim. Sen bizi rahatsız etme. (Tam bunu demiyor ama amaç bu değil mi?). Zaten reklamların albenisi çok fazla. Hemen kapılıyorlar. Kendinden geçiyorlar.
Sonraları ellerine birer tablet veriliyor. "Benim az işim var sen bununla oyna". Böyle zaman geçiyor. Birkaç ay veya yıl sonra evde tabletler konuşuyor, TVler konuşuyor, telefonlar konuşuyor ama insanlar konuşmuyor. Çocuk tabletin başında belki de hiç tanımadığı arkadaşları ile sohbet ediyor. resim/ video paylaşıyor. Olur olmaz sitelere giriyor. Olur olmaz şeylerle beynini dolduruyor. Geceleri rüyalarına giriyorlar. Bazen korkup kalkıyorlar.
Sonra da annesi, babası gidiyor psikoloğa yardım almak için. Neymiş? Çocuğumda teknoloji bağımlılık yaptı. Tıpkı tütün gibi. Psikolog dinler aileyi. Bazen verir 1-2 ilaç sakinleştirici gönderir. Bazen de siz biraz daha para harcayın der gibi seansları uzatır.
Ah be arkadaş! Asıl senin psikoloğa ihtiyacın var çocuğunla ilgilenme onu başıboş bırak sonra onu esir alsın teknolojik aletler, sen de başla hayıflanmaya.
İş işten geçmeden çocuklarınıza zaman ayırın. Onlar TV'nin veya tabletin arkadaşlığını istemez eğer siz onlarla ilgilenirseniz. Eğer ille de kullanmak istiyorsanız beraber kullanın. Çocuğunuz sizinle olsun. Yemek mi yapacaksınız beraber yapın, biraz işe eğlence katın ilgisini çeksin. Bulaşık mı yıkayacaksınız bırakın o da yıkasın ellerini suya soksun oynasın. Emin olun daha çok zevk alacaktır.
Film mi izleyeceksiniz? beraber izleyin. Maç mı izleyeceksiniz beraber izleyin. Beraber sevinin. Eğer bunları yapamıyorsanız çocuğunuza yakın yaşta birkaç kardeş daha yapın. Çünkü tek başına büyüyen çocuğun arkadaşı annesi babasıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder