Likarba

Çok sevdiğim bir Türk Sanat Müziği parçası vardı. Bugünlerde sürekli aklıma geliyor. Sözleri çok hoşuma gidiyor. Yazan güzel yazmış. Zaten güzel olmasa bugün bile dinlenir miydi? "Ah, dönülmez akşamın ufkundayız Vakit çok geç Bu son fasıldır ey ömrüm Nasıl geçersen geç Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile Avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle" sonrası o kadar da mühim değil. ama bu bölüm gerçekten çok güzel.

Evet, insan tek başına başarılı olabilir mi? Bu soruyu kendime çok kez sordum. Sonuçta hepimiz bir yere kadar yalnızız, ama etrafımızdaki insanlarla da ilişkilerimiz had safhada. Ne kadar tek başımıza başarılı olsak da yine de bir yerde tıkanıp kalıyoruz. Eğer yaptığımız işin, emeğin karşılığında en azından bir teşekkür bile görmüyorsak bu bizi köreltir ve zamanla başka işleri de yaparken isteksiz oluruz. Arada bir kendimize -gaz- vermemiz gerektiğine inanıyorum. Hiç olmazsa isteksiz olduğumuz zamanlar pozitif enerjisine inandığınız arkadaşlarınızı ziyaret edip onlardan etkilenmek gerekir. Biz de bu sayede biraz olsun gaza gelmiş oluruz. Belki denilebilir ki bu biraz kendini beğenme olur diye ama değil. Sonuçta yaptığınız işin bir semeresini görüyorsunuz. Yaptığınız işin karşılığında para da alabilirsiniz ama bu sizi bir yere kadar memnun eder. Asıl önemli olan ruhsal olarak pozitif kalabilmeniz. Arkadaşınız, eşiniz, müşteriniz eğer yaptığınız iş karşılığında size teşekkür edebil