Çocuklarımızın hayatımızda ne kadar yeri var?

Çok sevdiğimiz çocuklarımız hayatımızın bir parçasıdır. Onlar evin bereketi, neşesidir. Eve gelince gözler ilk onları arar. Bir baba demesini, bir anne demesini çok isteriz. Kucağımıza alır severiz, onlarla oynar günün yorgunluğunu üzerimizden atarız. Onlarla biz de çocuk oluruz.

Çocuklarımızı bu kadar sevmemize rağmen evde birşeylerin eksik olduğunu hiç düşündünüz mü?
Severiz, oynarız, özleriz bunlar güzel, peki bir lavaboya gittiğini düşünün musluğu açmak için biraz gayret gerek, boy kısaysa anneden babadan yardım gerek, Sonra havluyu almak için biraz sıçraması lazım hop bir-iki ve havlu elinde. sonra havluyu yerine koyamaz. Çıktık mutfağa geldik. Yemek yiyecek, ama masa ona göre değil yemeklere uzanamaz. Oradan yatak odasına geçtik, yatak yüksek ona göre değil. tırmanarak yatağına çıkar.

Velhasıl çocuklarımıza gereken yeri hayatımızda sadece severek vermeye çalışıyoruz. Aslında bunda evleri planlayanların pazarlayanların da suçu var. Mesela lavabo o kadar yüksek olmayabilir. Ellerini yıkamak bu kadar zor olmasa gerek. Hatta alışveriş merkezlerinde bile çocuklar için özel lavabolar olmalı. Düşünün çocuğunuzu götürdünüz elini yıkayacaksınız, üzerini lavaboya değdirmeden asla ellerini yıkayamaz, hele yüzünü hiç yıkayamaz. Bence alışveriş merkezleri için bir kanun çıkarıp çocuklara özel yerler yapılması gerek. Evlerimizde de benzer önlemler alarak çocuklarımızın hayatımızdaki yerini ve konforunu artırabiliriz.
Banyoda ve tuvalette çözüm üretmek mümkün, yataklarınıda da çözüm mümkün, yemekte ve diğer yerlerde de çözüm mümkün. Yeter ki onlara gereken ilgiyi gösterelim.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çifin çiçeği (Ağu-Avu çiçeği)

Trabzonlu Ses Sanatçıları-3 Süreyya Davulcuoğlu

Trabzonlu Ses Sanatçıları-6 Fahrettin Dilaver