İnekten bahsediliyor ama ağlıyorlar (!)

Her zaman yazmak istediğim bir konu da şudur;

Bir arkadaşım bir olayı anlattı bana, bir hatip Kur'an okuyormuş, onu dinleyen birisi de hüngür hüngür ağlıyormuş. Yanına sokulmuş ve sormuş ona neden ağlıyorsun diye. Adam da Kur'an-ı Kerim'den etkilendim o yüzden ağlıyorum demiş. Bunun üzerine; okunan ayetlerde inekten bahsediliyor bunda ağlanılacak bir durum yok ki...

Bu olayı anlatan arkadaş anlatıp gülüyor. Böyle olur mu diye. 

Aslına bakarsanız bu olay çok doğal, bir tarafta yurdumun saf/temiz insanı, diğer tarafta bir şeyler bildiğini sanan akıllı(!) insanı. Peygamber Efendimiz (SAV) bir Hadis-i Şeriflerinde "Kur'an hüzünle indirilmiştir, ağlayarak okuyunuz" buyurmuştur. O saf insan belki bu hadisten habersizdi ama yüreğinde duyduğu sevgiden ve hürmetten dolayı ağlıyordu. Belki anlamını bilmiyor okunanın ama bu haliyle bile hüzünleniyordu.

Diğeri ise aklısıra Hatip Bakara suresini okuduğundan sadece inekten bahsettiğini düşünmüş ve onda ağlanılacak, duygulanılacak bir yer yok demiştir.  Halbuki ne kadar yanıldığının kendi bile farkında değildir.